آتش عشق است کاندر مي فتاد جوشش عشق است کاندر مي فتاد

ني حديث راه پرخون مي کند قصه هاي عشق مجنون مي کند

ني حريف هرکه ازياري بريد پرده هايش پرده هاي ما دريد

هرکه را جامه زعشقي چاک شد اوزحرص و جمله عيبي پاک شد

شادباش اي عشق خوش سوداي ما اي طبيب جمله علت هاي ما

جسم خاک ازعشق برافلاک شد کوه در رقص آمدو چالک شد

چون نباشد عشق را پرواي او او چو مرغي ماند بي پر واي او

عشق زنده در روان ودر بصر هر دلي باشد زغنچه تازه تر

در نگنجد عشق در گفت وشنيد عشق درياييست قعرش ناپديد

محرم اين هوش جز بي هوش نيست مر زبان را مشتري جز گوش نيست

(عرفه روزيست که بايد اول به معناي نام روزش فکرکرد...)

ادعيني...