روزانه ها

واردو محمد یوسف زنی است که برای مدت دو هفته همراه دختر یکساله بر پشتش و پسر چهارساله در بغلش ، برای فرار از خشکسالی و قحطی سومالی با پای پیاده قدم برمی داشت

در انتهای این سفرطاقت فرسا بود که پسرش از حال رفت زن مقدار آب کمی که روی سرش نگه داشته بود برروی پسرش ریخت تا شاید خنک شود ولی پسر بچه از هوش رفته بود و قادر به نوشیدن آب نبود در این هنگام زن از بقیه اعضای خانواده و سایرین درخواست کمک میکند ولی

حالا این مادر 29 ساله مجبور به انتخاب است انتخابی که هیچ والدینی در دنیا نمیتواند داشته باشد. زندگی برای یکی و مرگ برای دیگری

سرانجام اون تصمیم گرفت پسر بچه خردسالش را در آن جاده برهوتی بخدا سپرده و ترکش کند این زن چند روز بعد از این واقعه در مصاحبه ای در کمپ پناهجویان در داداب کنیا این مطالب را اعلام و در ادامه نیز اظهار داشت ” من مطمئنم که فرزندم زنده است این صدای قلب شکسته من است”

پدر و مادر با هفت بچه قد و نیم قد در حالی با پای پیاده ، اقدام به فرار از قحطی ویرانگر میکردند که در موقعیت تصمیم گیری بیرحمانه غیرقابل تصوری قرار گرفته بودند با توجه کمبود آب و غذا کدام بچه شانس زندگی دارد و کدام یک باید ترک و رها شود زن گفت: هرگز در زندگی ام با چنین معضل و معمای حل نشدنی مواجه نشده بودم من نیمه شب از فکر بچه ام از خواب بیدار میشوم و احساس وحشت میکنم مخصوصا زمانیکه پسر هم سن او می بینم

دکتر جان کیولنج پزشک سازمام ملل مستقر در کمپ  گفت پدران و مادران در سومالی فشار شدیدی را از این بابت مواجه میشوند و این یک واکنش نرمال به چنین اتفاق ناگواری و غیرعادی است اونها نمیتوانند بشینند و منتظر باشند تا همگی با هم تلف شوند و بمیرند ولی بعد از گذشت یک ماه از دچار شدن به اختلال استرس رنج میبرند بدین معنی که مدام به گذشته بر میگردند و کابوس میبنند تصویر بچه ای که رهایش کرده اند بسمتشان رفته و دور و برشان میماند.

بیش از 12 میلیون نفر در شرق آفریقا به دلیل خشکسالی شدید  نیازمند کمک های غذایی هستند و تخمین می زند که بیش از 29000 کودک سومالی زیر پنج سال سن در قحطی سه ماه گذشته فوت کرده اند. تعداد نامعلومی نیز که قادر به راه رفتن بیشتر نبوده اند در مسیر شنزار رها شده اند.

 

منبع : دیلی میل